Polski
Surah Al-Muddaththir ( The One Enveloped ) - Aya count 56
يَٰٓأَيُّهَا ٱلْمُدَّثِّرُ ﴿١﴾
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾
I twoje szaty oczyszczaj!
وَٱلرُّجْزَ فَٱهْجُرْ ﴿٥﴾
Od obrzydliwości - uciekaj!
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ ﴿٦﴾
Nie obdarzaj, by otrzymać więcej!
وَلِرَبِّكَ فَٱصْبِرْ ﴿٧﴾
I dla twojego Pana bądź cierpliwy!
فَإِذَا نُقِرَ فِى ٱلنَّاقُورِ ﴿٨﴾
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍۢ يَوْمٌ عَسِيرٌ ﴿٩﴾
Tego Dnia dzień będzie trudny;
عَلَى ٱلْكَٰفِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍۢ ﴿١٠﴾
Dla niewiernych - nie będzie on łatwy.
ذَرْنِى وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًۭا ﴿١١﴾
Pozostaw Mnie samego z tym, którego stworzyłem!
وَجَعَلْتُ لَهُۥ مَالًۭا مَّمْدُودًۭا ﴿١٢﴾
Ja dałem mu rozległy majątek
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمْهِيدًۭا ﴿١٤﴾
I wyrównałem dla niego wszystko,
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ ﴿١٥﴾
A on pożąda, abym mu dał więcej.
كَلَّآ ۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِءَايَٰتِنَا عَنِيدًۭا ﴿١٦﴾
Otóż nie! On okazał się dla Naszych znaków oporny!
سَأُرْهِقُهُۥ صَعُودًا ﴿١٧﴾
Ja nałożę na niego nieustanne cierpienie.
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ﴿١٨﴾
Oto on - pomyślał i zdecydował.
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿١٩﴾
Przeto niech zginie, jak zdecydował!
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿٢٠﴾
Jeszcze raz niech zginie, jak zdecydował!
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿٢٢﴾
Potem zmarszczył brwi i zasępił się!
ثُمَّ أَدْبَرَ وَٱسْتَكْبَرَ ﴿٢٣﴾
Potem odwrócił się, wbił się w pychę
فَقَالَ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌۭ يُؤْثَرُ ﴿٢٤﴾
I powiedział: "To nic innego, jak tylko czary, które się przekazuje!
إِنْ هَٰذَآ إِلَّا قَوْلُ ٱلْبَشَرِ ﴿٢٥﴾
To nic innego, jak tylko słowo ludzi śmiertelnych!"
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ ﴿٢٦﴾
Ja narażę go na palenie się w ogniu-sakar.
وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا سَقَرُ ﴿٢٧﴾
A co ciebie pouczy, co to jest sakar?
لَا تُبْقِى وَلَا تَذَرُ ﴿٢٨﴾
On niczego nie zostawia i niczego nie oszczędza,
لَوَّاحَةٌۭ لِّلْبَشَرِ ﴿٢٩﴾
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿٣٠﴾
Nad nim czuwa dziewiętnastu.
وَمَا جَعَلْنَآ أَصْحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةًۭ ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةًۭ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسْتَيْقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلْكِتَٰبَ وَيَزْدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنًۭا ۙ وَلَا يَرْتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلْكِتَٰبَ وَٱلْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌۭ وَٱلْكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًۭا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهْدِى مَن يَشَآءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِىَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾
Uczyniliśmy stróżami ognia tylko aniołów. Uczyniliśmy taką ich liczbę tylko po to, aby doświadczyć tych, którzy nie uwierzyli; aby przekonali się o prawdzie ci, którym została dana Księga; aby powiększyła się wiara tych, którzy uwierzyli; aby nie wątpili ci, którzy otrzymali Księgę, oraz wierni; aby powiedzieli ci, w których sercach tkwi choroba, oraz niewierni: "Jaki Bóg chciał dać przykład przez to?" W ten sposób Bóg prowadzi w zabłądzenie, kogo chce, i On prowadzi drogą prostą, kogo chce. Nikt nie zna wojsk twego Pana, jak tylko On. To jest tylko przypomnienie dla ludzi.
وَٱلَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾
I na noc, kiedy się cofa!
وَٱلصُّبْحِ إِذَآ أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾
I na zorzę poranną, kiedy się zjawia!
إِنَّهَا لَإِحْدَى ٱلْكُبَرِ ﴿٣٥﴾
Zaprawdę, on jest jednym z największych!
نَذِيرًۭا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾
Jest ostrzeżeniem dla ludzi,
لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾
Dla tych spośród was, którzy chcą się posuwać naprzód lub którzy chcą się cofać.
كُلُّ نَفْسٍۭ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ ﴿٣٨﴾
Każda dusza jest poręką na to, co sobie zyskała
إِلَّآ أَصْحَٰبَ ٱلْيَمِينِ ﴿٣٩﴾
- z wyjątkiem ludzi będących po prawicy.
فِى جَنَّٰتٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٤٠﴾
Oni w Ogrodach będą się nawzajem wypytywać
مَا سَلَكَكُمْ فِى سَقَرَ ﴿٤٢﴾
"Co doprowadziło was do ognia-sakar?"
قَالُواْ لَمْ نَكُ مِنَ ٱلْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾
Powiedzą oni: "Nie byliśmy wśród modlących się;
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ ٱلْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾
Nie dawaliśmy pożywienia ubogim;
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلْخَآئِضِينَ ﴿٤٥﴾
Pogrążaliśmy się w daremnej dyspucie wraz z pogrążającymi się;
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٤٦﴾
I uznaliśmy za kłamstwo Dzień Sądu,
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلْيَقِينُ ﴿٤٧﴾
- aż przyszła do nas pewność."
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ ﴿٤٨﴾
I nie pomoże im wstawiennictwo wstawiających się.
فَمَا لَهُمْ عَنِ ٱلتَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ ﴿٤٩﴾
Cóż im się stało, że odwracają się od napomnienia,
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌۭ مُّسْتَنفِرَةٌۭ ﴿٥٠﴾
Jak gdyby byli wystraszonymi osłami,
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍۭ ﴿٥١﴾
Które uciekają przed lwem?
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًۭا مُّنَشَّرَةًۭ ﴿٥٢﴾
A przecież każdy z nich chce, aby mu dano karty rozpostarte.
كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلْءَاخِرَةَ ﴿٥٣﴾
Ależ nie! Oni nie obawiają się życia ostatecznego!
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذْكِرَةٌۭ ﴿٥٤﴾
Ależ nie! Zaprawdę, to jest napomnienie!
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿٥٥﴾
Przeto ten, kto zechce, przypomni to sobie!
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ ٱلتَّقْوَىٰ وَأَهْلُ ٱلْمَغْفِرَةِ ﴿٥٦﴾
Lecz oni przypomną sobie tylko, jeśli zechce Bóg. On jest godny bojaźni i On włada przebaczeniem.
