Shqip
Surah El Fexhr - Aya count 30
وَٱلشَّفْعِ وَٱلْوَتْرِ ﴿٣﴾
Pasha çiftin dhe pasha tekun!
وَٱلَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿٤﴾
هَلْ فِى ذَٰلِكَ قَسَمٌۭ لِّذِى حِجْرٍ ﴿٥﴾
A janë këto betime për të mençurin?
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿٦﴾
A nuk e i ti se ç’bëri Zoti yt me Ad-in?
إِرَمَ ذَاتِ ٱلْعِمَادِ ﴿٧﴾
Me banorët e Iremit me ndërtesa të larta?
ٱلَّتِى لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿٨﴾
Që si ata (populli Ad) nuk është krijuar askush në tokë!
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخْرَ بِٱلْوَادِ ﴿٩﴾
Dhe me Themudin, të cilët shpuan shkëmbinj në luginën (kura),
وَفِرْعَوْنَ ذِى ٱلْأَوْتَادِ ﴿١٠﴾
Dhe me faraonin i fortifikuar me tenda (ushtarake)!
ٱلَّذِينَ طَغَوْاْ فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿١١﴾
Të cilët e tepruan me krime në tokë.
فَأَكْثَرُواْ فِيهَا ٱلْفَسَادَ ﴿١٢﴾
Dhe në të shtuan shkatërrimin.
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾
E All-llahu kundër tyre lëshoi lloj-lloj dënimesh.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾
Pse Zoti yt është që përcjell (u rri në pritë).
فَأَمَّا ٱلْإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبْتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكْرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّىٓ أَكْرَمَنِ ﴿١٥﴾
E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar!”
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبْتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّىٓ أَهَٰنَنِ ﴿١٦﴾
Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron), ai thotë: “Zoti im më ka nënçmuar!”
كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ ٱلْيَتِيمَ ﴿١٧﴾
Jo, nuk është ashtu! Por (punoni edhe më zi) ju nuk përfillnit bonjakun,
وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلْمِسْكِينِ ﴿١٨﴾
Nuk cytni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin,
وَتَأْكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكْلًۭا لَّمًّۭا ﴿١٩﴾
Dhe ju e hani me të madhe trashëgimin (padrejtë).
وَتُحِبُّونَ ٱلْمَالَ حُبًّۭا جَمًّۭا ﴿٢٠﴾
Dhe pasurinë e doni së tepërmi.
كَلَّآ إِذَا دُكَّتِ ٱلْأَرْضُ دَكًّۭا دَكًّۭا ﴿٢١﴾
Jo, mosni ashtu! Kur të dridhet toka njëpasnjëshëm!
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلْمَلَكُ صَفًّۭا صَفًّۭا ﴿٢٢﴾
Dhe kur të vijë Zoti yt dhe engjëjt qëndrojnë rradhë-rradhë!
وَجِاْىٓءَ يَوْمَئِذٍۭ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍۢ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكْرَىٰ ﴿٢٣﴾
Dhe atë ditë sillet Xhehennemi, ditën kur përkujtohet njeriu, e ç’dobi i bën atij përkujtimi?
يَقُولُ يَٰلَيْتَنِى قَدَّمْتُ لِحَيَاتِى ﴿٢٤﴾
Thotë: “O, i gjori unë, sikur të isha i parapërgatitur për jetën time!”
فَيَوْمَئِذٍۢ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٌۭ ﴿٢٥﴾
Pra, ditën kur nuk dënon si Ai askush.
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٌۭ ﴿٢٦﴾
Dhe nuk do të farkojë pranga si Ai askush.
يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفْسُ ٱلْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾
ٱرْجِعِىٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةًۭ مَّرْضِيَّةًۭ ﴿٢٨﴾
Kthehu te Zoti yt i kënaqur (për vehte) e kënaqës (për Zotin)!
فَٱدْخُلِى فِى عِبَٰدِى ﴿٢٩﴾
وَٱدْخُلِى جَنَّتِى ﴿٣٠﴾
Dhe hyr në Xhennetin Tim!
