Тоҷикӣ
Surah Abasa ( He frowned ) - Aya count 42
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ﴿١﴾
Рӯйро турш кард ва сар баргардонид,
أَن جَآءَهُ ٱلْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾
чун он нобино ба наздаш омад,
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ﴿٣﴾
Ва ту чӣ донӣ, шояд, ки ӯ покиза шавад,
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكْرَىٰٓ ﴿٤﴾
ё панд гирад ва панди ту фоидааш кунад.
أَمَّا مَنِ ٱسْتَغْنَىٰ ﴿٥﴾
Аммо он ки ӯ тавонгар аст,
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾
ва агар ҳам пок нагардад, чизе бар зиёни ту нест.
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسْعَىٰ ﴿٨﴾
Ва аммо он, ки шитобон ба назди ту меояд
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾
ту аз ӯ ба дигаре рӯй, меорӣ.
كَلَّآ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌۭ ﴿١١﴾
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿١٢﴾
пас ҳар кӣ хоҳад, аз он панд гирад.
فِى صُحُفٍۢ مُّكَرَّمَةٍۢ ﴿١٣﴾
مَّرْفُوعَةٍۢ مُّطَهَّرَةٍۭ ﴿١٤﴾
قُتِلَ ٱلْإِنسَٰنُ مَآ أَكْفَرَهُۥ ﴿١٧﴾
Марг бар одамӣ бод, ки чӣ носипос (ношукр) аст!
مِنْ أَىِّ شَىْءٍ خَلَقَهُۥ ﴿١٨﴾
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ ﴿١٩﴾
Аз нутфае офарид ва ба андоза муайян кард,
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ ﴿٢٠﴾
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقْبَرَهُۥ ﴿٢١﴾
Он гоҳ бимирондаш ва дар гӯр кард.
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ ﴿٢٢﴾
Ва он гоҳ, ки хоҳад, зиндааш созад.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَآ أَمَرَهُۥ ﴿٢٣﴾
На ки ҳанӯз он чиро ба ӯ фармон дода буд, ба ҷой наёвардааст.
فَلْيَنظُرِ ٱلْإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ ﴿٢٤﴾
Пас одамӣ ба таъоми худ бингарад
أَنَّا صَبَبْنَا ٱلْمَآءَ صَبًّۭا ﴿٢٥﴾
Мо боронро фурӯ боридем, бориданӣ
ثُمَّ شَقَقْنَا ٱلْأَرْضَ شَقًّۭا ﴿٢٦﴾
ва заминро шикофтем, шикофтанӣ
فَأَنۢبَتْنَا فِيهَا حَبًّۭا ﴿٢٧﴾
ва дар он донаҳо рӯёнидем
وَعِنَبًۭا وَقَضْبًۭا ﴿٢٨﴾
وَزَيْتُونًۭا وَنَخْلًۭا ﴿٢٩﴾
ва зайтуну нахл (дарахти хурмо)
وَحَدَآئِقَ غُلْبًۭا ﴿٣٠﴾
وَفَٰكِهَةًۭ وَأَبًّۭا ﴿٣١﴾
مَّتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿٣٢﴾
то шумову чорпоёнатон баҳра баред,
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ ﴿٣٣﴾
يَوْمَ يَفِرُّ ٱلْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿٣٤﴾
рӯзе, ки одамӣ аз бародараш мегурезад
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ ﴿٣٥﴾
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ ﴿٣٦﴾
ва аз занашу фарзандонаш.
لِكُلِّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍۢ شَأْنٌۭ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾
Ҳар касро дар рӯз корест, ки ба худ машғулаш дорад.
وُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍۢ مُّسْفِرَةٌۭ ﴿٣٨﴾
Чеҳраҳое дар он рӯз дурахшонанд,
ضَاحِكَةٌۭ مُّسْتَبْشِرَةٌۭ ﴿٣٩﴾
وَوُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۭ ﴿٤٠﴾
Ва чеҳраҳое дар он рӯз ғуборолуданд,
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾
أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْكَفَرَةُ ٱلْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾
Инҳо кофирону фоҷиронанд (бадкорон).
